19.5.22

Για τη νέα δικαστική απόφαση κήρυξης ως καταχρηστικών των κινητοποιήσεων ΔΟΕ- ΟΛΜΕ

Για άλλη μια φορά με ταχύτατους ρυθμούς η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» κήρυξε παράνομη και καταχρηστική μια νέα στάση εργασίας της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ που είχε εξαγγελθεί για τις 18/05/2022, από 08:00 με 11:00 π.μ. από τους δασκάλους και τους καθηγητές για την αντίθεση τους στην εφαρμογή του Διεθνούς Προγράμματος «PISA» του ΟΟΣΑ, εξαιτίας του ακραίου ανταγωνισμού που προκαλεί στην εκπαιδευτική κοινότητα. Από τις  ΗΠΑ που βρίσκεται ως μέλος της συνοδείας της πρωθυπουργικής επίσκεψης στον Λευκό Οίκο η Υπουργός Παιδείας, κ. Κεραμέως, είχε την χαρά να ανακοινώσει από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την απόφαση του δικαστηρίου για την κήρυξη παράνομης και καταχρηστικής της απεργίας. 

Και η απόφαση αυτή αναδεικνύει δύο σοβαρότατα ζητήματα στον τρόπο απονομής και το περιεχόμενο της παρεχόμενης «δικαιοσύνης» :

α) Ότι ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και περιεχομένου νομοθεσίας, δηλαδή και πριν και μετά το νόμο Χατζηδάκη, οι δικαστικές προσφυγές με τις οποίες ζητείται η κήρυξη απεργίας παράνομης και καταχρηστικής γίνονται δεκτές στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Πρόκειται για μια πρακτική η οποία πραγματικά δικαιολογεί την πεποίθηση ότι η δικαστική εξουσία αντιλαμβάνεται ότι πρωταρχική αποστολή του θεσμικού της ρόλου είναι να καταστέλλει τα δικαιώματα όσων απεργούν και συνδικαλίζονται.

β) Ότι σε αντίθεση με τους ρυθμούς διεξαγωγής όλων των άλλων υποθέσεων, επειγουσών και μη, όταν ζητείται η κήρυξη απεργίας παράνομης ή καταχρηστικής, δεν υπάρχει ωράριο στα δικαστήρια (αργία ή νύχτα), οι αγωγές κατατίθενται και εκδικάζονται μέσα σε ελάχιστες ώρες, οι αποφάσεις εκδίδονται και επιδίδονται αμέσως. Η ταχύτητα των δικαστηρίων εκδηλώνεται μόνο για τα αυτόφωρα και για την κήρυξη απεργιών παράνομων και καταχρηστικών.

Ο ευτελισμός της απονομής δικαιοσύνης σε διατεταγμένη υπηρεσία της εκάστοτε κυβέρνησης οφείλει να οδηγήσει σε σοβαρούς προβληματισμούς για την τακτική των συνδικαλιστικών ενώσεων, που παρά τις κατά καιρούς αλλαγές στους συσχετισμούς τους, οι ηγεσίες τους δεν μπόρεσαν ή και δεν θέλησαν να αποκρούσουν αυτήν την πρακτική.

Όσον αφορά το κίνημα, με τη δύναμη των πρωτοβάθμιων σωματείων και τις αποφάσεις που εξήγγειλαν τα ίδια για απεργιακές κινητοποιήσεις την ίδια μέρα, επέβαλε στην ΑΔΕΔΥ την κήρυξη 3ωρης στάσης, ώστε να πραγματοποιηθεί η καθολική κινητοποίηση σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. 

Γίνεται φανερό για την υπεράσπιση του δικαιώματος της απεργίας, η λύση είναι μία και μόνη, οι αγώνες στα χέρια των εργαζομένων και των σωματείων τους έξω από κάθε θεσμική αυταπάτη.

Οι νόμοι καταργούνται στα πεζοδρόμια!